Şaman
Nijat Ayvaz
Elinde kemiklerden yapılmış asası ile
Binlerce kişinin ortasında sessizce
ilerliyordu.
Rüzgâr, kartal bedeninden yapılmış başlığını
yalayarak
Şifasını, tüm katılanların üzerine
gönderiyordu.
Yüzlerce şaman davulundan çıkan ses “dum,
dum, dum, dum”
Tekrar tekrar aynı ritimle transa geçiliyor,
Büyük bir özenle ortada yer alan odun
yığınına yaklaşılıyordu...
Geyik boynuzlarından yapılmış kaskıyla
Yardımcı Şaman,
Ateşe can vermek için odunlara ilk kıvılcımı
verdi.
Binlerce kişi sessiz…
Ortamdaki tek ses, şamanların mırıldanmaları
ve
2 metrelik genişlikteki dev şaman davulunun
tok sesi.
Bu ahenk, ortamı daha da büyüleyici
kılıyordu...
Ateş, odunların her birine yakıcılığını
sunarken
Çıkan çıtırtı sesleri, birazdan
yaşanacakların ön habercisi gibiydi.
Baş Şaman, ayı pençesinden yapılmış ve
Eline geçirdiği eldiven gibi şeyi havalara
savuruyor.
Garip seslerle, ortamı kutsadığını
hissediyorsunuz...
Kötü ruhları yok etmeye çabaladığını,
İşine konsantre oluşundan anlıyorsunuz.
Sibirya’dan Tuva Türk Şaman’ı,
Kimseyle göz göze gelmiyor.
Hatta gözlerini görmesinler diye
Tüm şamanların gözlerinin önü süslerle
gizlenmiş.
Giysiler, davullar, ateş ve ateşe sunulan
dualar...
Ortam, bir film sahnesi gibi...
Ateş, yığılı tüm odunları küle çevirirken
Davulların sesleri de, ritimleri de ona göre
hızlanıp sertleşiyor.
Daha önceden tanıdığım ve
Önemli bir Şaman olan Macar dostum da ayinde
önemli bir görevde.
Ateş harını kaybettikçe,
Etrafında yuvarlak bir daire şekli alan
binlerce insan
Yavaş yavaş ateşe yaklaşıyor.
Ve bu törenlere katılan 24 bağımsız -ya da
yarı bağımsız- Türk Cumhuriyeti’nden temsilci,
Ellerindeki bir avuç arpayı ateşe fırlatıyor.
Bu işlem öylesine sevgi ve saygıyla yapılıyor
ki
Şamanizm’i ve Şaman Kültürü’nü
Ne kadar yanlış ve önyargılı karşıladığımızı
anlıyorum.
Yüzyıllardır Orta Asya Türkleri’nin kök dini
Şamanizm’in
Bereket Ayini’ne katılmam, Macaristan da
kısmet oldu bana.
Macar-Turan Derneği’nin düzenlediği ve
24 ülkenin katılımıyla gerçekleşen büyük
Kurultay, büyüleyiciydi.
Hele de güneşin batışına dair düzenlenen
Şaman Ayini,
Tüyleri diken diken ediciydi.
Şaman Ayini’nin sonu,
Hayat Ağacı’na yeni doğan bir çocuğun elinin
değmesi ve
Katılanların üzerinde Türkler için kutsal simgelerin
ve figürlerin olduğu
Bu ağaca el sürüp, dualar etmesiyle son
buldu.
Yaşanan her şey, görülmeye değerdi.
Ruhunuzu coşturacak bu tören ve ötesi için
Sizlere yine Eksen Gazetesi’ndeki köşemden sesleneceğim…
Şimdilik hepiniz için,
Gelecek yılın bereketli ve sağlıklı gelmesi
için ben de Şaman Ateşi’ne arpa attım...
Dualarınızı, sizler de üzerimizden eksik
etmeyin...
Nijat Ayvaz Köşe Yazıları
- “O Ses”Ten Aranan “O Ses” Çıkar Mı?
- “Avrobeskçi” Can Bonomo Ile Ne Alırız?
- Muck (Müzik Umutları, Cesaretleri Kanatlarıydı)
- Mimik Nakliyle Kahkaha Atmak
- Çanakkale'ye, Adım Adım Yürümek...
- Dış Politikada Yaşanan Akıl Tutulması Ve Suriye
- Kanserin Pençesindeki Türk Halkı
- Sarkozy Gitti, Darısı Merkel'in Başına
- Telafisi İmkânsız Zamanları Boşa Harcamak
- Alkış Sorumluluk Getirir
- Ozan'lar Okusun
- Mutlu Musun?
- 30 Ağustos'tan Bir Gün Önce Doğmak
- Merkez İlçe İsmine İtiraz
- Esat'a Reset Atamamak
- İlkelerin Olacak Arkadaş!
- Monokromatik Yalnızlık
- Adam Olacak Çocuk
- Gravdan Tarihçiler Devri
- Ekmek Kokusu
- İyi Çingeneler, Kötü Çingeneler
- Basın Kardeşliği Gerçekleşebilir Miymiş?
- Kemik Hırsızları
- Neden Türkiyeli Denmez!
- Başarı, Sıradan Bir Ödüldür Aslında
- Rakı Tekirdağ'dır, Tekirdağ Da Rakı…
- Öfkelenin!
- Bebek Katili Apo'ya Nobel Barış Ödülü Yolu Açıldı
- Yaşananları Doğru Okumak!
- Anlat Kızım Marika
- Kastro İçin Neyi Bekliyoruz?
- And Olsun Ki…
- “Basına Yasaktır Gardaşım, Giremezsin!”
- Tesadüfen