New Yorklu 40 bin kadın dokuma işçisi, daha iyi çalışma koşulları için greve gitmişlerdi. Fabrikanın önünde toplanan kadın işçilere saldıran polis birlikleri onları fabrikaya sokup, kapıları kilitledi. Kuşkulu biçimde çıkan yangın, çoğu kadın 129 işçinin ölmesine sebep olduğunda tarih 8 Mart 1857’yi gösteriyordu. 1977 yılındaki Birleşmiş Milletler genel toplantısında 8 Mart, Kadın Hakları ve Uluslararası Barış günü olarak kararlaştırıldı ve kadınların haklarının verilmesinin dünya barışını güçlendireceği kabul edildi. Böylece 8 Mart, Birleşmiş Milletler’e üye ülkelerde “Uluslararası Kadın Günü” olarak kutlanmaya başladı.

Cepheye cephane taşıyan kadın,

Ortaçağ karanlığında cadı diye diri diri yakılan kadın,

Anadolu’nun göbeğinde dişini tırnağına takıp ırgatlık yapan kadın,

21’inci yüzyılın ortasında töre ve namus cinayetlerine kurban olan kadın,

Kocasından, sevgilisinden, babasından, ağabeyinden, akrabasından şiddet gören, tecavüze uğrayan kadın,

Sabahlara dek fabrikaların ıssız soğuğunda alın teri döken emekçi kadın,

Batakhanelerde erkeklerin hem vazgeçemediği hem de etiketlediği hayat kadını,

Okula gitmek için babasının ağzından çıkan bir cümleye geleceği hapsolmuş kadın,

Seçme seçilme hakkına sahip olmak için canını veren kadın,

Erkek egemen dünyada onların bahşedeceği haklarla, koşullarla mücadele eden kadın,

Pozitif ayrımcılığa mahkûm kadınlar…

Yıllar geçse de tablo değişmiyor! Sene 2013; kadınlar hala şiddet görüyor, tecavüze uğruyor, mücadele ediyor, direniyor, çalışıyor, erkek egemen dünyanın vahşi koşullarında yaşam mücadelesi veriyor. Bize bahşedilen ise; pozitif ayrımcılığa rıza göstermek!

Erkeklerin kadınları yaftaladığı bir dünyada yel değirmenlerine karşı savaşsak da, Dünya Kadınlar Günü kutlu olsun!

Elif’in Notları’ndan:

*Ressam Mehmet Güleryüz, 55. sanat yılında The Empire Project’te yağlı boya tablolar, desenler, desen baskıları ve İtalyan Defterleri’nden oluşan “Göz Göre Göre” adlı sergide son yapıtlarını sunuyor. Sergi 7 Mart- 27 Nisan 2013 tarihleri arasında açık olacak.

*Son zamanlarda hızla artan kişisel gelişim kitaplarına şüpheyle baksam da Byron Katie’nin “Olanı Sevmek” adlı kitabı gerçekten çok başarılı, bu tarz kitapları sevenlere öneririm.

*Hazır güneş yüzünü nazlı nazlı göstermeye başlamışken, laleler açmış, bahar kapımızı çalmak üzereyken, Boğaz’da bir kahvaltı yapmayı hak etmedik mi? Emirgan’da keyifli bir kahvaltı, deniz kenarında güzel bir yürüyüş, hayatın karmaşışından bir an uzaklaşmak. Sağlıklıysak, hala nefes alıyorsak tüm sahip olduklarımıza şükretmenin en güzel anı, güneşi teninizde hissedin, sevdiklerinize hayatınıza kattıkları için teşekkür edin. Anı yaşayın…

Sürekli seni başka bir şeye dönüştürmeye çalışan bir dünyada kendin olmak, en büyük başarıdır.

                                                                                                                                  Ralph Waldo Emerson