Enerji Meselesi:

Dünya üzerinde kullanabileceğimiz enerjinin üç kaynağı vardır:

1-Güneş,

2-Jeotermal,

3-Nükleer.

Fosil yakıtları yaktığımızda, yakıtı oluşturan fosilin yaşarken güneşten aldığı enerjiyi kullanırız ama fosil yakıt için güneş enerjisi demeyiz. (Dolayısıyla ‘yenilenebilir’ de değildir.)

Yenilenebilir enerji tarif edilirken, enerji kaynağının biz kullandık diye bir zarar görmemesinden söz edilir. Yani o enerjiyi biz kullansak da kullanmasak da ‘kaynak’ enerji üretmeyi sürdürecektir. Güneş, rüzgâr ve dalga enerjisinde olduğu gibi…

Bu konuda en önemli çarpıklık, biyo-yakıt ile başladı. Önce gübreden, sonra tarımsal atıklardan ve son olarak da yakıt amaçlı üretilmiş endüstriyel bitkilerden biyo-gaz ve biyo-dizel gibi ürünleri “ekonomik” bulan yatırımcılar söz konusu yöntemleri SEKTÖR haline getirdiler…

Niye bunları anlattım?

1-Yakma işlemine dayalı hiçbir yöntem yenilenebilir DEĞİLDİR!

2-Hele, tarım alanlarının insan kalabalıklaşması, endüstriyel işgal ve kirlilik gibi nedenlerle hızla azaldığı bir ortamda yakıt üretmek için ‘tarım’ adı altında bitki üretmek, içler acısı bir haldir!

Kavram Meselesi:

Yakma işlemi “Yenilenebilir” bir süreç olmadığına göre; gerek fosil yakıtları, gerekse gübreleri ve bitkileri yakmak da yenilenebilir değildir. Kamu, bu tür konuları bir OTORİTE aracılığı ile yönetir.

Kamu otoritesi, toplumu (hatta tüm dünyayı) ilgilendiren konularda faaliyet göstermek isteyen birisi çıkıp da, fabrikasında, sırf canı istiyor diye, gerekli imkanları sağlayıp atom bombası yapmaya kalkmasın diye vardır! Her faaliyeti yapmak için ilgili ‘kurumdan’ izin almak gerekir. Bir toprak ağası düşünün; canı yüzmek istedi diye arazi onun diye ortasına gölet yapamaz, arazisini asfaltlayıp havaalanı da yapamaz…

Konunun uzmanı OTORİTE, bir projeye ‘yenilenebilir enerji tesisi’ izni (ya da ruhsatı) verirken yakmanın nasıl bir yenilenebilirlik olduğunu –en azından- kendisine açıklayabilmelidir.

Kamusal hizmet içeren liman, okul, hastane ve elektrik santrali gibi projeler, nerede, ne büyüklükte ve hangi teknik özelliklerde kurulacağını OTORİTE belirler…

Bu tür işletmelerin yapımı ve işletmesi de LİSANSLANDIRILIR! Bu lisans için yatırımcılar, girişimciler yarışa girerler…

Mesela; EPDK, 1 Kasım 2007 tarihinde, Türkiye genelinde rüzgâra dayalı Yenilenebilir Enerji Santrali ihalesi yaptı. Şartları yerine getiren birçok girişimci, elindeki arazi için LİSANS almayı başardı. Bu lisans ihalesinde başvuru süreci sadece 24 saat sürmüştü!

O tarihte, rüzgâr gibi gerçek anlamda ‘yenilenebilir’ olan bir enerji türü için; ihale düzenleyen OTORİTE vardı…

Peki, ama şimdi canı isteyene, istediği yerde, istediği şartlarda İHALESİZ yenilenebilir enerji tesisi kurma izni verilecek aşamaya nasıl gelindi?

Enerjinin Hayvani Boyutu:

İthal sığırların, iç piyasaya sürülmek için doldurulduğu depolarda, maliyetleri düşürmek için vahşet denilecek şartlarda bekletildiğini anlatmaktan sıkılmadım!

Ama bu depoların işletmecilerini, ithal ettikleri UCUZ ET kadar bekletilen hayvanlardan elde edilen GÜBRE de iştahlandırabilir.

Yüz binlerce hayvanın on binlerce ton gübresini ‘yenilenebilir’ kavramının çarpıtılması sayesinde alınacak lisans ve ruhsatlar ile yakıta dönüştürmek, birilerine PETROL ŞEYHİ rüyası görmesine yol açabilir.

Ama bu rüya; tarım için, çevre için ve insanlık için kâbustan başka bir şey değildir!

Hep sevgi ile kalın...