Yaşamamızı nasıl ve ne şekilde geçireceğimiz bize ait.

Sanat; üretmek, yüksek tempoda bol strese dayanıklı olmayı gerekli kılıyor...

Yorucu, uykusuz geçen gecelerden

Dingin ve tam motivasyonlu sabahlara uyanmayı beraberinde getiriyor.

Sanat üretimi ve üretimlerin sunumu aşaması sancılı olsa da

Alkış alındığında ayaklarınız yerden kesilir...

Alkış; bir anlamda sorumluluğunuzu arttırıyor

Daha iyisine yol almanız gerektiğini hatırlatıyor size.

Kalbiniz, bedeninizden dışarı da atar…

Perde kapandığında siz, kalbinizi alır ve yerine koyarsınız.

Beni, sanat üretmeye iten de bu hissedişler diye düşünüyorum...

10 Mayıs’ta Antalya Kepez Belediyesi ve Ankara Macaristan Cumhuriyeti Başkonsolosluğu’nun ortaklaşa düzenledikleri “Macaristan Kültür Günü” kapsamında, 30’uncu kişisel sergimi açtım.

Sanata ve sanatçıya karşı öylesine güzel bir duruş gördüm ki;

Antalya Kepez Belediye Başkanı Hakan Tütüncü ve ekibine

Ve tabii ki Macaristan Cumhuriyeti Ankara Büyükelçisi Istvan Szabo ve elçilik çalışanlarına

Teşekkürü bir borç bilirim…

Sanat, yüksek tempoda koşturma gerektiriyor.

Ve bazen öyle oluyor ki, siz bile kendi hızınıza yetişemiyorsunuz...

Şu an, “Macaristan’daki Türk İzleri” adlı sergim, ülkemizi il il dolaşmaya devam ediyor ve 8 Haziran’da İstanbul’da yüksek bir katılımla yeniden açılacak...

21 Mayıs’ta, Macaristan’ın en büyük sanat galerisi olan Debrecen şehrinde açılan “Ateş, Hava, Su, Toprak ve İnsan” temalı ve Türkiye’de İnsan konulu fotoğraf sergim, Macaristan’ı kent kent dolaşıyor ve ülkemi tanıtmaya devam ediyor…

Açılışına, yoğun tempomdan dolayı katılamasam da Macaristan Festivaller Komite Başkanı değerli büyüğüm Dost Farkas Gabor fotoğraflarımı kent kent Avrupalı sanatseverlerle buluşturuyor...

“Kazanç, hep insandır” derim

O nedenle Farkas Gabor tanıdığım özel insanlardan biri...

İyi ki tanımışım kendilerini.

8 Temmuz’da Macaristan’da Uluslararası “Csipero” festivalinde ülkemi ve Tekirdağ’ı tanıtmak için 33’üncü kişisel fotoğraf sergimi açacağım...

Sağlıklı bir şekilde, bu projelerimi gerçekleştirmek istiyorum...

Gittiğim birçok yerde belediyelerin sanata ve sanatçıya nasıl değer verdiğine şahit oluyorum...

Bunu elbette yaşadığımız şehirlerimizdeki yerel yönetimlerden, kendi yerel sanatçılarına da gösterdiği günleri görmeyi istiyorum...

Kültüre ve üreten sanatçıya değer verme, zamanla öğrenilen bir şey…

Daha sanat dolu günlerle kucaklaşan bir Çorlu, bir Tekirdağ, bir Trakya, bir Türkiye düşlemiyor muyuz?

Olacak! Belki biraz zaman alacak, ama olacak...

Sanat, Tanrı’nın insanoğlu ile fısıldaşmalarından doğar bana göre...

Ve o sesi işiten yol alır...